Imię: Nie posiada, w gruncie rzeczy. Nikt jej nigdy żadnego nie nadał, a ona sama nie kwapiła się jakoś, by to zmienić. Pytanie o imię? Nie odpowie, skwituje uśmiechem lub zwyczajnie zarzuci pierwszym, lepszym słowem, jakie właśnie przyjdzie jej do głowy. A słów zna dużo, moi mili, więc nic dziwnego, że później dwie różne osoby będą ją znać pod innym imieniem.
Rasa: Mieszaniec, rasowiec, kij wie co to właściwie, bo i rodzice nie są znani. Nie wygląda na żaden konkretny rodzaj konia, najbliżej jej chyba do mustangów, choć i to podlega wątpliwości.
Płeć: Ha... Ha... Panna. Panna, w czystej teorii, w praktyce jest absolutnie wszystkim i niczym, wcale się z tym nie kryjąc. Byłem? Byłam? Byliśmy? Powie tak, jak tylko będzie chciała, choć naturę ciężko oszukać. Skołować rozmówcę? Już łatwiej.
Wygląd: Wyglądem nie powala, swoją sylwetką również i właściwie to jedynie jej umaszczenie sprawia, że jakkolwiek jeszcze plasuje w granicach czegoś ładnego i przyjemnego dla oka. Jej sierść jest gładka i miękka w dotyku o umaszczeniu, zdawałoby się, karym. Jednakże na tym jego zwyczajność się kończy, bowiem przy chrapach posiada delikatne rozjaśnienia, brązoworude, zaś sama górna, nazwijmy to z racji nieznajomości profesjonalnych nazw, warga jest zabarwiona na białawy kolor. Barwę tę znajdziemy również na całym pysku i ciele w postaci pojedynczych włosków losowo rozrzuconych w rożnych miejscach. Grzywa również nie została oszczędzona, tak samo jak i ogon, i ich końcówki są ładnie rozjaśnione, podobnie jak chrapy klaczy, przez co, jak to nazywał Mistrz, wyglądają trochę tak, jakby płonęły. Oczy. Duże, ładne i błyszczące, czarne i okalane długimi rzęsami. Sylwetka. Nie jest... Nadzwyczajna, łatwiej powiedzieć, że po prostu nie ma w niej nic pięknego. Jest chuda, może nawet nieco wychudzona, osadzona na niskich nogach, w związku z czym wzrostem również nie powala. Prawdopodobnie jedna z najniższych jednostek w tej krainie. Ponętności również tutaj się nie doświadczy, ot.
Styl bycia: Dziwny. Abstrakcyjny. Niezrozumiały. Właściwie, gdybyśmy się uparli, moglibyśmy zarzucać jej coraz więcej słów tego typu, jednakowoż to wszystko spłynęłoby po niej jak po kaczce, jak nie bardziej, i całe te starania poszłyby na nic. Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, iż jej sposób bycia jest nad wyraz beztroski, zupełnie, jakby problemy się jej nie imały, a jeśli już - to dosłownie na chwilę, by zaraz odpuścić. Jest... Inteligentna, choć jednocześnie niektórzy stwierdzili by, że głupia. Bardzo często nie jest w stanie zrozumieć pewnych zachowań, słów i powiedzeń, co zmusza ją do zadawania tysiąca pytań, często tych z rodzaju niewygodnych i takich, których nigdy nie chciałoby się słyszeć. Pytania. Zadaje ich wiele, przy każdej możliwej okazji, czasami jakby tylko po to, by je zadawać. Pyta o wszystko, dopytuje się i uczy, bowiem wiedzę pochłania w zawrotnym tempie i nigdy, absolutnie nigdy, nie jest jej dość. Ma wspaniałą pamięć do wszystkiego, co usłyszy i zobaczy, szczegóły również nie odchodzą tak łatwo, choć zdecydowanie ustępują z biegiem czasu szybciej, niż te pierwsze. Zwraca uwagę na wszystko, każdy element otoczenia musi zostać dostrzeżony, zapamiętany i skompletowany. Jest specyficzna, nie dąży do formowania jakichkolwiek przyjaźni czy miłości; o ile pierwsze jej zwyczajnie nie interesują i nie uznaje praktycznie nikogo, kto mógłby zając miejsce jej przyjaciela, tak w przypadku drugich... Szczerze wątpliwym jest czy jest w stanie kochać kogokolwiek. Mimo to jest dość sympatyczna i towarzyska, gdyby odjąć nieco jej specyficzny charakter. Nie potrafi być wredna czy sarkastyczna, nie widzi w tym sensu. Ciężko ją opisać. Jest wszystkim, i niczym, choć głównie niczym. Wtapia się w tło, kiedy tylko chce i właściwie mało kto wie o niej cokolwiek, bowiem ona sama nic o sobie nie opowiada. Egzystuje, po prostu.
Upodobania: Wiedza. Mistrz. Inne konie, ich charakter i myślenie, reakcje. Otoczenie, przyroda. Jeszcze bardziej Mistrz.
Czego nie lubi: Niezrozumiałych dla niej tematów, momentów, kiedy czegoś nie wie; braków w swojej wiedzy.
Inne*:
- Najzabawniejszym faktem na temat owej klaczy jest to, że... Właściwie nikt nigdy nie powiedział jej dokładnie na czym polega kopulacja. Owszem, wiedziona instynktem zapewne wiedziałaby co robić, jednak na chwilę obecną, jakby pozbawiona owego instynktu? Nie orientuje się co i jak, nigdy się nie zagłębiała w to.
- Nie posiada określonej orientacji, ot, zapewne ledwo byłaby w stanie kogoś pokochać, nie mówiąc już o pożądaniu.
- Jąka się. Już mniej, bowiem kiedyś robiła to non stop, przy każdym niemalże słowie. Teraz jednak poprawiła się i już nie brzmi tak tragicznie.
- Nie pamięta swoich rodziców, została porzucona w momencie, kiedy była już w stanie samodzielnie funkcjonować i nie potrzebowała mleka matki do przeżycia. Jej umysł wyparł to przykre wydarzenie z jej pamięci, przez co tamten okres jest jedną, wielką pustką. Nie żałuje, bo nie ma czego. Czegoś, czego nie było nie można żałować, prawda?
Historia*: Ciekawa, interesująca i zarówno nudna, niegodna jakiegokolwiek zainteresowania.
Indeks 
